هدف: پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی (VEMP)، یکی از ابزارهای جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی می باشند. علیرغم تعدد تحقیقات انجام گرفته مرتبط با VEMP در بزرگسالان، تحقیقات اندکی در کودکان انجام گرفته است و ویژگی های پاسخ VEMP در کودکان کمتر بررسی شده است. هدف از این مطالعه، به دست آوردن مقادیر VEMP در این گروه سنی و مقایسه آن با بزرگسالان هنجار بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، 19 کودک (10 پسر و 9 دختر) با محدوده سنی 12-3 سال شرکت کردند. از کودکان خواسته شد تا روی تخت خوابیده و برای انقباض عضله استرنوکلیدوماستوئید هر طرف، سر خود را 30 درجه به بالا خم کرده و به سمت مخالف آن عضله بچرخانند. پاسخ VEMP با استفاده از محرک تون برست 500 هرتز ثبت گردید. زمان نهفتگی امواج p 13 و n 23، آستانه و نسبت دامنه ای پاسخ، محاسبه شده و با نتایج به دست آمده در بزرگسالان مقایسه گردید.یافته ها: پاسخ های VEMP با محرک تون برست 500 هرتز در تمامی کودکان ثبت شد. مقایسه زمان نهفتگی، آستانه و نسبت دامنه ای پاسخ، هیچ گونه تفاوت معناداری بین کودکان و گروه کنترل (بزرگسالان) نشان نداد.نتیجه گیری: آزمون VEMP می تواند به عنوان یک آزمون غیر تهاجمی و ارزشمند، برای بررسی عملکرد دهلیزی و به خصوص رفلکس گردنی-دهلیزی در کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی ابزار جدیدی برای بررسی عملکرد دهلیزی است. این پاسخ با زمان نهفتگی کوتاه را می توان با تحریک صوتی با شدت بالا، از عضلات چشمی منقبض شده ثبت کرد، و به عنوان ابزار تشخیصی برای ارزیابی رفلکس دهلیزی چشمی طرف مقابل استفاده کرد. هدف مطالعه حاضر بررسی و مقایسه دامنه، زمان نهفتگی، نسبت اختلاف دامنه دو طرف و میزان وقوع پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی (n10) و گردنی (p13) در افراد هنجار بود.روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 20 فرد با میانگین سنی 22.18 و انحراف معیار 2.19 سال و حساسیت شنوایی هنجار و عدم سابقه اختلالات دهلیزی انجام شد. امواج p13 و n10 با استفاده از محرک تن برست 500 هرتز راه هوایی در سطح شدت 95 دسی بل nHL و با استفاده از گوشی داخلی ثبت و مقایسه شدند.یافته ها: موج p13 در همه افراد مورد مطالعه ثبت شد، ولی در دو مورد موج n10 ثبت نشد. دامنه مطلق و زمان نهفتگی به ترتیب 140.77 میکروولت و 15.56 میلی ثانیه برای پتانسیل گردنی و 3.18 میکروولت و 9.32 میلی ثانیه برای پتانسیل چشمی به دست آمد. تفاوت معنی داری در دامنه دو پتانسیل مشاهده شد (p=0.000).نتیجه گیری: در مطالعه حاضر شاخصه های این دو آزمون نشان داد که دامنه و درصد وقوع پاسخ در پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی چشمی کمتر از پتانسیل دهلیزی گردنی بود. از آنجایی این دو پاسخ احتمالا از دو بخش متفاوت عصب دهلیزی منشا می گیرند، می توان به عنوان دو آزمون مکمل در نظر گرفت و به عنوان ابزاری برای ارزیابی اختلالات دهلیزی استفاده کرد.

مقدمه و هدف: سیستم دهلیزی به صدا حساس است و بیشترین حساسیت صوتی متعلق به ساکول است.آوران های دهلیزی تا عضلات گوش میانی (از قبیل عضله رکابی) امتداد دارند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین شنوایی دهلیزی با رفلکس عضلانی برانگیخته صوتی گوش میانی با محرک 500 هرتز بود.روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی- مقایسه ای و محل آن بخش شنوایی شناسی کلینیک تخصصی وفوق تخصصی شیخ الرئیس همدان بود. گروه مطالعه را 30 فرد مبتلا به حس سرگیجه و 30 فرد سالم تشکیل می دادند. معیار ورود به مطالعه، طبیعی بودن عملکرد شنوایی افراد بر اساس آزمون های ادیومتری صوت خالص، ایمیتانس آکوستیک و امتیاز بازشناسی گفتار بود. بر اساس آزمون رفلکس صوتی مسیر همان طرفی با محرک 500 هرتز به دو گروه طبیعی وغیر طبیعی تقسیم بندی شدند، سپس تحت ارزیابی آزمون cVEMPs قرار گرفتند و در خاتمه به سه گروه N، CVUA و IVA طبقه بندی شدند.نتایج: سی گوش مبتلا (IVA) با کاهش حساسیت تحریک پذیری سیستم دهلیزی که نتایج غیرطبیعی در آزمون cVEMPs داشتند، در ارزیابی رفلکس صوتی با صوت خالص 500 هرتز نیز غیرطبیعی بودند. در صورتیکه گوش های غیر مبتلا (CVUA) و طبیعی (N) نتایج طبیعی داشتند. مقایسه میانگین های cVEMPs p13) و n23) و رفلکس صوتی با صوت خالص 500 هرتز در بین سه گروه معنی دار بود. ارتباط بین آستانه رفلکس صوتی با صوت خالص 500 هرتز و زمان تاخیر p13 معنی دار بود. ارتباط معنی داری بین زمان تاخیر n23 و آستانه رفلکس صوتی با صوت خالص 500 هرتز مشاهده گردید.نتیجه نهایی: تحریک صوتی سیستم دهلیزی در بزرگسالان با شنوایی طبیعی، توانایی ایجاد رفلکس عضلانی برانگیخته صوتی گوش میانی با محرک 500 هرتز را تشدید می نماید.

زمینه و هدف: در پاسخ های شنوایی ساقه مغز افراد کم شنوای عمیق با تحریک صوتی شدید، انحرافی منفی با زمان نهفتگی سه تا چهار میلی ثانیه مشاهده می شود که پاسخ منفی برانگیخته صوتی با زمان نهفتگی کوتاه نام گرفته و تصور شده است که پتانسیل برانگیخته دهلیزی، به ویژه ساکولی باشد. از آنجایی که پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی نیز منشا ساکولی دارند، هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین این دو آزمون در بزرگسالان کم شنوای عمیق بود.روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 20 فرد (39 گوش) بزرگسال کم شنوای عمیق، در محدوده سنی 40-18 سال، به شیوه نمونه گیری غیراحتمالی از بین ناشنوایان بزرگسال در دسترس شهر تهران انجام شد. برای همه داوطلبان پاسخ های شنوایی ساقه مغز با تن برست 1000 هرتز در سطوح شدتی 100-70 دسی بل nHL و آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی ثبت شد.یافته ها: در مجموع از 39 گوش، 34 گوش دارای امواج p13 و n23 طبیعی بود که در 27 گوش (79.41 درصد) پاسخ منفی ثبت شد؛ در هفت گوش علی رغم ثبت امواج p13 و n23 طبیعی، پاسخ منفی به دست نیامد. در صورتی که در سه گوش علی رغم نبود امواج p13 و n23 طبیعی، پاسخ منفی مشاهده شد. در دو گوش هیچ پاسخی مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به میزان بروز بالای پاسخ منفی در گوش های کم شنوای عمیق دارای امواج p13 و n23 طبیعی، می توان نتیجه گرفت که پاسخ منفی می تواند در مواردی که به هر دلیلی ثبت پتانسیل عضلانی امکان پذیر نیست، مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان یک آزمون جدید در مجموعه آزمون های دهلیزی مورد توجه باشد.

مقدمه: ظهور نسبتا جدید آزمون VEMP گردنی و متعاقب آن VEMP چشمی، عرصه جدیدی از ارزیابی سیستم وستیبولار را فرا روی شنوایی شناسان و محققان سیستم شنوایی وستیبولی قرار داده است. با توجه به مسیر عصبی خاصی که در طی ثبت این پتاسیل مورد ارزیابی قرار می گیرد می توان آن را به عنوان آزمونی مکمل، جهت بررسی سیستم تعادلی تلقی کرد. هدف این مطالعه فراهم کردن مروری از آخرین اطلاعات درباره روش های مختلف استفاده شده برای ثبت پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی و بررسی تغییر این پتانسیل در بیماری های مختلف درگیر کننده سیستم وستیبولار بود.مواد و روش ها: جستجو بین مقالات 10 سال اخیر با کلید واژه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در بانک های اطلاعاتی Google Scholar،PubMed ، Ebsco، Science Direct و همچنین کتب مرجع مرتبط با موضوع انجام شد.یافته ها: از 58 مقاله برای بسط و توضیح مفاهیم اصلی و روش های استفاده شده برای انجام VEMP استفاده شد.نتیجه گیری: با انجام صحیح آزمون VEMP و حذف عوامل مخدوشگر تاثیرگذار بر پاسخ، و با تکیه بر نتایج تحقیقات معتبر در این زمینه می توان از آن به عنوان ابزار تشخیصی مهمی در ارزیابی بیماری های مختلف درگیر کننده وستیبول و بررسی روند درمان این بیماری ها بهره گرفت.

زمینه و هدف: پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیخته صوتی دو پاسخ غیرحلزونی با منشاء احتمالی ساکول است. مطالعه حاضر با هدف تعیین درصد وجود دو پاسخ و بررسی ارتباط آنها در کودکان کم شنوا انجام شد.روش بررسی: این مطالعه روی 30 کودک کم شنوای حسی عصبی عمیق مادرزاد انجام شد. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارائه محرک تن برست و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیخته صوتی با ارائه محرک کلیک ثبت گردید. هر دو پاسخ در سطح شدت آستانه راه هوایی به صورت یک گوشی از طریق رسیور داخلی ثبت شدند.یافته ها: پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در 53.3 درصد کودکان و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیخته صوتی در 40 درصد کودکان به دست آمد. بین درصد ثبت این دو پاسخ، ارتباط معنی داری وجود داشت (p= 0.005). جنسیت و گوش مورد بررسی بر نتایج آزمون ها تاثیری نداشت.نتیجه گیری: در نزدیک به نیمی از کودکان کم شنوا، هر دو پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیخته صوتی ثبت گردید. این یافته از یک سو به عدم تاثیر کم شنوایی بر عملکرد ساختارهای اتولیتی در برخی از کودکان و از سوی دیگر به احتمال وجود نقص دهلیزی به همراه کم شنوایی عمیق در گروه دیگر اشاره دارد. این امر بر ضرورت بررسی عملکرد دستگاه دهلیزی در کنار سایر ارزیابی ها برای اطلاع از عملکرد این دستگاه تاکید دارد.

زمینه و هدف: پتانسیل های عضلانی برانگیخته از دهلیز یکی از ابزارهای جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی می باشد. این پاسخ پس از ارایه تحریک صوتی با شدت بالا از سطح عضله جناغی- چنبری- ماستوئیدی ثبت شده و از ساکول منشا می گیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ های عضلانی برانگیخته از دهلیز با استفاده از کلیک و تن برست 500 هرتز در افراد هنجار می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 30 فرد هنجار (15 مرد، 15 زن) با طیف سنی 30-18 سال شرکت کردند. از آنها خواسته شد روی صندلی نشسته و به منظور انقباض عضله ی جناغی- چنبری- ماستوئیدی هر طرف، سر خود را 30 درجه به جلو خم کرده و به سمت مخالف آن عضله بچرخانند. پاسخ با استفاده از کلیک و تن برست 500 هرتز ثبت گردید. زمان نهفتگی امواج p13 و n23، دامنه قله به قعر، نسبت دامنه ای و آستانه پاسخ ها با هر محرک تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: پاسخ ها در تمامی افراد با تن برست ثبت شد ولی با کلیک در یکی از نمونه ها پاسخی به دست نیامد. زمان نهفتگی امواج با تن برست، طولانی تر و دامنه امواج بزرگتر بود (p<0.05). همچنین آستانه پاسخ به تن برست کمتر از کلیک به دست آمد (p<0.05). هیچ تفاوت معنی داری بین پاسخ دو گوش و دو جنس مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: محرک های مختلف بر پارامترهای پاسخ های عضلانی برانگیخته از دهلیز تاثیر دارند. از این رو، به دست آوردن مقادیر هنجار جهت ارزیابی های بالینی الزامی است. با توجه به مقادیر به دست آمده در مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود از تن برست 500 هرتز در مقایسه با کلیک برای ارزیابی های بالینی استفاده گردد.

زمینه و هدف: یکی از آزمون های تشخیصی در بررسی عملکرد سیستم دهلیزی، آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی است. این پژوهش با دو هدف بررسی امکان پذیری انجام آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک 12-7 ساله و عملکرد سیستم دهلیزی گردنی آنان در مقایسه با کودکان هنجار با استفاده از این آزمون صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی مقایسه ای 31 کودک مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، 8 دختر و 23 پسر با میانگین سنی 77.8 سال و انحراف معیار 52.1 سال، و 31 کودک هنجار شامل 13 دختر و 18 پسر با میانگین سنی 77.8 سال و انحراف معیار 52.1 سال شرکت داشتند و مورد ارزیابی پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی با استفاده از محرک تن برست 500 هرتز قرار گرفتند. شاخص های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله های p13 و n23، دامنه n23-p13 و آستانه بود.یافته ها: پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی ثبت شده در 31 کودک هنجار دوطرفه بود. در حالی که، این پاسخ در 21 مورد از کودکان دچار فلج مغزی در هر دو گوش، سه مورد در گوش راست و پنج مورد در گوش چپ و دو مورد بدون پاسخ بود. در دو گروه از نظر زمان نهفتگی قله n23، دامنه و آستانه n23-p13 تفاوت معنی داری مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی قابل اجرا است. بین دو گروه تفاوت معنی داری در شاخص های مورد بررسی دیده شد که بررسی علل آنها به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

مقدمه و اهدافهدف از این مطالعه بررسی تکرارپذیری اجزای پاسخ های عضلانی برانگیخته دهلیزی با محرک تن برست در ثبت از راه هوایی و استخوانی در افراد هنجار در کلینیک های که تنها روش فیدبک برای کنترل میزان انقباض عضله قابل دسترسی است.مواد و روش ها40 فرد جوان هنجار در (19 تا 30 سال با میانگین سنی 23.62 سال) در این بررسی شرکت کردند. آزمون Cervical Vestibular Evoked Myogenic (cVEMP) Potential در دو مرحله با فاصله زمانی دو تا سه روز و دو روش ثبت هوایی و استخوانی با محرک تن برست 500 هرتز با دیوریشن های 4 و 7 میلی ثانیه و استفاده از روش فیدبک برای کنترل میزان انقباض عضله انجام شد.یافته هامیزان تکرارپذیری پارامترهای آزمون cVEMP در روش (AC) Air Conduction در محدوده ای ضعیف تا خوب و حتی عالی، در روش Bone Conduction (BC) با دیورشن 4 میلی ثانیه در محدوده ای ضعیف تا خوب و در روش BC با دیورشن 7 میلی ثانیه در محدوده ای خیلی ضعیف تا خوب قرار دارد. زمان نهفتگی n23نسبت به p13 پایاتر است و در روش AC دامنه ها پایاتر از زمان نهفتگی بود ولی در روش BC زمان نهفتگی پایاتر از دامنه ها بود، در کل پایایی روش ACبیشتر از روش BCاست.نتیجه گیریروش فیدبک نشان داد که نتایج این بررسی با سایر مطالعات که در شرایط مختلفی انجام شده قابل مقایسه است و در کل می توان گفت تکرارپذیری پارامترهای آزمون cVEMP در محدوده ای ضعیف تا خوب قرار دارد. و توصیه می شود کلینیسین ها در هنگام تفسیر پاسخ های آزمون cVEMPاز یافته های این پژوهش استفاده کنند.

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به میگرن به طور شایع شکایات دهلیزی را گزارش می نمایند. گاهی حتی در نبود این گونه شکایات، آزمون های نورواتولوژیک در فواصل بین حملات، سردرد نابهنجاری را نشان می دهند که نشانگر اختلال عملکرد دهلیزی تحت بالینی در این بیماران است. جهت ارزیابی بخشی از سیستم دهلیزی در این بیماران، در مطالعه حاضر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد مبتلا به میگرن و افراد هنجار مقایسه شده است.روش بررسی: افراد مورد مطالعه شامل 25 فرد دچار میگرن و 26 فرد داوطلب هنجار با محدوده سنی 53-20 سال بود. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارایه محرک تن برست 500 هرتز با شدت 95 دسی بل nHL به ثبت رسید.یافته ها: میانگین دامنه و زمان نهفتگی قله p13 در مبتلایان به میگرن به ترتیب کمتر و بیشتر از افراد هنجار به دست آمد که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود. به طوری که برای دامنه، در گوش راست و چپ P=0.001 و برای زمان نهفتگی p13، در گوش راست  P=0.004 و در گوش چپ P=0.02به دست آمد. تفاوتی بین میانگین زمان نهفتگی قله n23 و نسبت دامنه در دو گروه مشاهده نگردید (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به مشاهده زمان نهفتگی تاخیر یافته در پاسخ بیماران دچار میگرن، احتمال درگیری نوار دهلیزی- نخاعی در ساقه مغز وجود دارد. با این وجود، به علت محدود بودن تعداد نمونه های مورد بررسی، جهت تعمیم نتایج به کل بیماران دچار میگرن نیاز به تحقیقات گسترده تری می باشد.